چگونه می توانیم ساختمانهای خود را سبز کنیم؟

چندین روش برای سبز کردن ساختمان وجود دارد.این راه کارها شامل موارد زیر است:

1. رویکرد هوشمندانه به انرژی

• به حداقل رساندن مصرف انرژی در تمام مراحل چرخه عمر ساختمان، ایجاد ساختمانهای نوساز در اجرای راحت تر و هزینه کمتری و همچنین به ساکنین ساختمان کمک می کند تا کارآیی خود را نیز یاد بگیرند.
• یکپارچه سازی فن آوری های تجدیدپذیر و کم کربن برای تأمین نیازهای انرژی ساختمان ها ، پس از آنکه طراحی آنها کارایی داخلی و طبیعی را به حداکثر رساند.

2. حفاظت از منابع آب

• بررسی روش های بهبود بهره وری و مدیریت آب آشامیدنی و پساب، برداشت آب برای استفاده ایمن در محیط داخلی به روش های ابتکاری و به طور کلی به حداقل رساندن مصرف آب در ساختمان ها.
• با در نظر گرفتن تأثیر ساختمانها و محیط اطراف آنها در زیرساخت های فاضلاب و زهکشی، اطمینان حاصل کنید که درست تعبیه شدند و کار خود را درست انجام می دهند.

3. به حداقل رساندن ضایعات و حداکثر استفاده مجدد

• استفاده از مواد با دوام بیشتر و تولید ضایعات کمتر و همچنین در نظر گرفتن مرحله پایان عمر ساختمان با طراحی برای بازیابی زباله و استفاده مجدد از آن.
• مجاب کردن ساکنین ساختمان در استفاده مجدد و بازیافت.

4. ارتقاء سلامت و تندرستی

• آوردن هوای تازه به داخل، رساندن کیفیت خوب هوای داخل از طریق تهویه و جلوگیری از مواد و مواد شیمیایی که باعث انتشار هوا مضر یا سمی می شوند.
• گنجاندن نور و نماهای طبیعی برای اطمینان از راحتی کاربران و لذت بردن از محیط اطراف و کاهش نیاز به انرژی روشنایی در این روند.
• آکوستیک و عایق صوتی مناسب نقش مهمی در کمک به تمرکز ، بهبودی و لذت بردن از آرامش ساختمان در ساختمانهای آموزشی، بهداشتی و مسکونی دارند.
• اطمینان از راحتی افراد در محیط های روزمره ، ایجاد دمای داخلی مناسب از طریق طراحی غیرفعال یا سیستم های مدیریت و نظارت بر ساختمان.

5. سبز نگه داشتن محیط زیست

• با درک اینکه محیط شهری ما باید طبیعت را حفظ کند ، و اطمینان حاصل شود که از حیات وحش و کیفیت زمین متنوع محافظت یا آن را افزایش می یابد ، به عنوان مثال ، اصلاح و ساخت و ساز در زمین های آلوده یا ایجاد فضای سبز جدید.

6. ایجاد ساختارهای انعطاف پذیر

• سازگار شدن با تغییر شرایط آب و هوایی ، اطمینان از مقاومت ساختمان در برابر حوادثی مانند سیل ، زلزله یا آتش سوزی به گونه ای که ساختمانهای ما آزمایش زمان را داشته باشند و مردم و وسایل آنها را ایمن نگه دارند.
• طراحی فضاهای انعطاف پذیر و پویا ، پیش بینی تغییرات استفاده از آنها در طول زمان و جلوگیری از نیاز به تخریب، بازسازی یا نوسازی قابل توجه ساختمان ها برای جلوگیری از تخریب شدن آنها.

7. اتصال جوامع و مردم

• ایجاد محیط های متنوع که جوامع را به هم متصل و تقویت می کند ، از این سوال که یک ساختمان از نظر تأثیرات اقتصادی و اجتماعی مثبت چه چیزی به بافت آن اضافه می کند و جوامع محلی را درگیر برنامه ریزی می کند.
• اطمینان از حمل و نقل و فاصله از امکانات در طراحی ، کاهش تأثیر حمل و نقل شخصی بر محیط و تشویق گزینه های سازگار با محیط زیست مانند پیاده روی یا دوچرخه سواری در نظر گرفته شده است.
• کشف پتانسیل فن آوری های ارتباطی “هوشمند” و اطلاعاتی برای برقراری ارتباط بهتر با جهان پیرامون ما ، به عنوان مثال از طریق شبکه های برق هوشمند که می توانند نحوه انتقال انرژی را به کجا و در چه زمانی مورد نیاز بدانند.

8. در نظر گرفتن تمام مراحل چرخه عمر ساختمان

به دنبال کاهش اثرات زیست محیطی و به حداکثر رساندن ارزش اجتماعی و اقتصادی در کل چرخه عمر ساختمان (از طراحی ، ساخت ، بهره برداری و نگهداری ، تا بازسازی و تخریب نهایی).

اطمینان از اینکه منابع مورد استفاده مانند انرژی یا آب  برای تولید و حمل و نقل مواد در ساختمان به حداقل می رسد در این حالت عمر ساختمان طولانی تر می شود.