معمولاً تاور کرین تا ارتفاع مشخصی توسط جرثقیل های متحرک نصب می شود. از آنجا که دسترسی به جرثقیل متحرک محدود است، یک تاورکرین مجهز است تا با افزودن سکشن هایی به دکل خود، افزایش ارتفاع دهد و برای رسیدن به این هدف، یک قاب صعود کننده در اطراف قسمت بالای دکل پیچ می شود.

کمربند مهار تاور کرین و ایستایی

خود ایستایی تاور کرین بر اساس مقطع سکشن های آن است بدین صورت که هر چه مقطع سکشن تاور کرین بیشتر باشد، دارای خود ایستایی بیشتری است. به عنوان مثال تاور کرین هایی که سطح مقطع سکشن آنها 160 سانتی متری است. اصولا تا ارتفاع 40 متری می توانند خود ایستایی داشته باشند. حال آن که تاور کرین های با سطح مقطع 2 متری می توانند تا ارتفاع 54 متری خود ایستایی داشته باشند و تاور کرین های با سطح مقطع 2/45 متری تا ارتفاع حدود 76 متر می توانند روی پای خود بایستند بدون این که به جایی آنکاراژ شوند.

با توجه به مبحث بالا، خود ایستایی تاور کرین ها بر اساس سطح مقطع آن ها متفاوت است و هر تاور تا ارتفاعی مشخص نیاز به کمربند مهار ندارد و افزایش ارتفاع پس از آن نیاز به کمربند مهار دارد.

اصولا کمربند مهار تاور کرین به صورت 2 تکه و 40 تکه است که کمربند های 2 تکه برای مهار تاور کرین های سبک تر و کمربند های 40 تکه برای مهار تاور های سنگین تر مورد استفاده قرار می گیرند.